تقصير ماست غيبت طولاني شما... بغض گلو گرفته ی پنهاني شما... بر شوره زار معصيتم گريه مي كني... جانم فداي ديده ي باراني شما... پرونده ام براي شما دردسر شده... وضع بدم،دليل پريشاني شما اي واي من! كه قلب شما را شكسته ام آقا چه شد تبسم رحماني شما؟! اي يوسف مدينه مرا هم حلال كن « عفو و گذشت» سنت كنعاني شما آيا حقيقت است كه اصلا شبيه نيست؟! رفتار ما به رسم مسلماني شما... ايران ما اگر چه بسي شاه ديده است! چشم اميد بسته به سلطاني شما... صدها هزار نوح و سليمان نشسته اند در انتظار منسب درباني شما... عشاق شهر يكسره تعريف مي كنند از لحن و صوت مكي قرآني شما... نشنيده ياد روضه ي گودال كرده ام... دل مي برد تلاوت روحاني شما... اين اشك روضه حال مرا خوب كرده است رد خور نداشت، نسخه ي درماني شما... « يا فارس الحجاز» برايم دعا كنيد درمانده است نوکر ايراني شما...

منطق چیست؟

شاگردی از استادش پرسید: منطق چیست؟

استاد کمی فکر کرد و جواب داد: گوش کنید،مثالی میزنم...دو مرد پیش من میان، یکی تمیز ودیگری کثیف.من به اونها پیشنهاد میکنم که حمام کنن.شما فکر میکنین کدوم یک این کار رو انجام میدن؟

هردو شاگرد یک زبان جواب دادن:خب ،مسلما کثیفه!

استاد گفت: نه،تمیزه؛ چون اون به حمام کردن عادت کرده وکثیفه قدر اونو نمیدونه.پس چه کسی حمام میکنه؟

-تمیزه!

استاد: نه، کثیفه؛ چون اون به حمام احتیاج داره!

وباز پرسید: خب، پس کدام یک از مهمانان من حمام میکنن؟

-کثیفه!

-استاد: نه، هر دو!تمیزه به حمام عادت داره وکثیفه به حمام احتیاج داره.خب آخرش کی به حمام میره؟

-هردو!

استاد این بار توضیح داد: نه، هیچ کدام!چون کثیفه به حمام عادت نداره وتمیزه هم به حمام کردن نیازی نداره!

شاگردان با اعتراض گفتن: بله درسته، ولی ما چه طور میتونیم تشخیص بدیم؟ شما هربار یه چیزی میگین وهر دفعه هم درسته.

استاد در پاسخ گفت: خب پس متوجه شدید، این یعنی منطق! خاصیت منطق بسته به این است که چه چیزی را بخواهی ثابت کنی...